Хүн бүр янз бүрээр ярилаа ч, бүх юмны цаана ганцхан л Үнэн байдаг. Хүн төрлөхтөн бид нэг л юмсын талаар судалж эрт дээр үеэс амьдрал дээр байгаа/ байдаг юмсын талаар танин мэдсээр ирсэн. Шри Матажи үүнд нэг жишээндээ хэлэхдээ: “Харанхуйд гурван хүн зааныг барьж үзчихээд, заан ямар вэ гэхэд, нэг нь сүүлнээс нь бариад, энэ нь олс шиг юм байна, нөгөөх нь чихнээс нь барьчихаад, далбай шиг юм байна, нөгөө нь хөлнөөс нь бариад, багана шиг бүдүүн юм байна” гэсэнтэй адил гэж. Тэгэхлээр, мөн адил хүн бид нар юмсыг олон талаас нь - харанхуйд олж харчихаад, олон талаас нь ярихтай адилхан болж байгаа юм.
Бодитоор харахын тулд бидэнд сэхээрэл, өөрсдийн оюун, гэрэл хэрэгтэй.
Амьтадаас бид юугаараа ялгаатай вэ?
Жишээлбэл бид өнгө ялгана...
Тэгээд ухамсраараа хөгжөөд, бид нар юм хардаг болсноороо, улаан юмыг цэнхэр гэж хэлэхгүй.
Бид бүгд л улааныг улаан л гэж хэлэх ухаантай болж хөгжиж ирсэн. Дуундаж зуунтай мөн харьцуулхад, бид харьцангүй муу муухай, халтар завааныг хүсхээ байсан байх жишээтэй.
Үүнтэй ижилхэн бид хөгжөөд ирхээрээ байгаа байдлыг бүгд бодитоор, хоорондоо маргалдхааргүй, байгаа байдлыг харах буй за. Өнөөгийн өөрсдийн амьдарч буй орчноо байгаа байдлыг бодитоор нь харах нүдтэй болох жишээтэй.
Тэгэхлээр цөмөөрөө нэг бодит ертөнцөө цаашид ойлгож, танин мэдэх эрэлдээ гарцгаая.
Сармагчин өөрийн сүүлээ тасалчихаад, хичээсээр байгаад хүн болчихоогүй. Энэ нь сармагчнаас хамааралгүйгээр түүний ухамсарт өөрчлөлт орсон. Загас мөн адил яст мэлхий болон хувирахдаа өөрөө хичээх хэрэггүйгээр өөрчлөгдөж хөгжсөн. Гэхдээ хүн бид өөрсдийнхөө эрх чөлөөндөө байгалийн хүчний эсрэг заримдаа сүйрүүлэх байдалд нь авчирчихаар, цаашид байгалийн хүчин биднийг хөгжүүлэх боломжгүй байдалд ирчээд байна.
Тэгэхлээр, амьд амьтдыг, биднийг (бидний үйлдлээс хамаарч) бидний хөгжлийг түлхэдэг нэгэн "хүч" байгаа нь тодорхой бөгөөд тэр нь мөн адил хүмүүн бидний чармайлтаас хамааралгүйгээр, бидний бодол санааны үйлдлээс хамааралгүйгээр биднийг хөгжих, цаашид хөгжүүлэх шалгуурыг тогтоодог юм байна.
Жишээлбэл: динозавр хөгжлийн тойрогноос унаад, дахиж төрхөө байсантай адил мөн түүхэнд буруу үйлдэж явсан харгис хүмүүсийн сүнс, эрүүл бус сүнс, худал хуурмагт хорогдсон хүмүүсийн сүнс эргэлтнээсээ унан - дахиж төрж чадхаа байдгийг бид мэднэ. Тэгэхлээр, Байгалийн эсрэг, Дээд хүчний эсрэг түрхэн зуурын жаргал, мөнгө төргөгнөөс болоод өөрийн болон бусдыг хөгжлийг сатааруулалгүй, усталд авталгүй хамтдаа хөгжих юмсан..
Байгалийн хууль гэж юу юм бэ, амьдарлын жам гэж юу юм бэ?
Газрын татах хүчин хэн хаа юу гэж ч хичээлээ бүгдэнд нь ижилхэн үйлчилдэг шиг, хүмүүн бидэнд нэг том огторгуй, байгаль ертөнцийн хүч шууд үйлчилж нөлөөлж байдаг. Мөн бид нар тэрхүү нэг том тойргын л хэсэг. Байгалийн хэсэг, нийгмийн хэсэг, сансар огторгуйн хэсэг. Гэхдээ бидний хийж буй үйл юунд нэмэртэй, юунд нь илүү жин нэмэрлэж байна?
Энэ биений нэг хуруу нөгөөтэйгээ хамтарч нягт холбоотой байдаг шиг, бид өөрсдийн хувийн амиа хичээгээд, бүхийл биеийг (Дэлхийг, Байгалийг, Монголыг...) хэрхэн яаж, ямар болгож байгаа болдоо?
Бидний үйлдэл болгон - сайнд нь нэмэртэй байна уу, муу талд нь санамсаргүй нэмэрлэж явна уу?
Устачилгүй, нийгэм улс орноо сүйрүүлчилгүй хамтдаа өөдлөх юмсан.
Бодитоор харахын тулд бидэнд сэхээрэл, өөрсдийн оюун, гэрэл хэрэгтэй.
Амьтадаас бид юугаараа ялгаатай вэ?
Жишээлбэл бид өнгө ялгана...
Тэгээд ухамсраараа хөгжөөд, бид нар юм хардаг болсноороо, улаан юмыг цэнхэр гэж хэлэхгүй.
Бид бүгд л улааныг улаан л гэж хэлэх ухаантай болж хөгжиж ирсэн. Дуундаж зуунтай мөн харьцуулхад, бид харьцангүй муу муухай, халтар завааныг хүсхээ байсан байх жишээтэй.
Үүнтэй ижилхэн бид хөгжөөд ирхээрээ байгаа байдлыг бүгд бодитоор, хоорондоо маргалдхааргүй, байгаа байдлыг харах буй за. Өнөөгийн өөрсдийн амьдарч буй орчноо байгаа байдлыг бодитоор нь харах нүдтэй болох жишээтэй.
Тэгэхлээр цөмөөрөө нэг бодит ертөнцөө цаашид ойлгож, танин мэдэх эрэлдээ гарцгаая.
Сармагчин өөрийн сүүлээ тасалчихаад, хичээсээр байгаад хүн болчихоогүй. Энэ нь сармагчнаас хамааралгүйгээр түүний ухамсарт өөрчлөлт орсон. Загас мөн адил яст мэлхий болон хувирахдаа өөрөө хичээх хэрэггүйгээр өөрчлөгдөж хөгжсөн. Гэхдээ хүн бид өөрсдийнхөө эрх чөлөөндөө байгалийн хүчний эсрэг заримдаа сүйрүүлэх байдалд нь авчирчихаар, цаашид байгалийн хүчин биднийг хөгжүүлэх боломжгүй байдалд ирчээд байна.
Тэгэхлээр, амьд амьтдыг, биднийг (бидний үйлдлээс хамаарч) бидний хөгжлийг түлхэдэг нэгэн "хүч" байгаа нь тодорхой бөгөөд тэр нь мөн адил хүмүүн бидний чармайлтаас хамааралгүйгээр, бидний бодол санааны үйлдлээс хамааралгүйгээр биднийг хөгжих, цаашид хөгжүүлэх шалгуурыг тогтоодог юм байна.
Жишээлбэл: динозавр хөгжлийн тойрогноос унаад, дахиж төрхөө байсантай адил мөн түүхэнд буруу үйлдэж явсан харгис хүмүүсийн сүнс, эрүүл бус сүнс, худал хуурмагт хорогдсон хүмүүсийн сүнс эргэлтнээсээ унан - дахиж төрж чадхаа байдгийг бид мэднэ. Тэгэхлээр, Байгалийн эсрэг, Дээд хүчний эсрэг түрхэн зуурын жаргал, мөнгө төргөгнөөс болоод өөрийн болон бусдыг хөгжлийг сатааруулалгүй, усталд авталгүй хамтдаа хөгжих юмсан..
Байгалийн хууль гэж юу юм бэ, амьдарлын жам гэж юу юм бэ?
Газрын татах хүчин хэн хаа юу гэж ч хичээлээ бүгдэнд нь ижилхэн үйлчилдэг шиг, хүмүүн бидэнд нэг том огторгуй, байгаль ертөнцийн хүч шууд үйлчилж нөлөөлж байдаг. Мөн бид нар тэрхүү нэг том тойргын л хэсэг. Байгалийн хэсэг, нийгмийн хэсэг, сансар огторгуйн хэсэг. Гэхдээ бидний хийж буй үйл юунд нэмэртэй, юунд нь илүү жин нэмэрлэж байна?
Энэ биений нэг хуруу нөгөөтэйгээ хамтарч нягт холбоотой байдаг шиг, бид өөрсдийн хувийн амиа хичээгээд, бүхийл биеийг (Дэлхийг, Байгалийг, Монголыг...) хэрхэн яаж, ямар болгож байгаа болдоо?
Бидний үйлдэл болгон - сайнд нь нэмэртэй байна уу, муу талд нь санамсаргүй нэмэрлэж явна уу?
Устачилгүй, нийгэм улс орноо сүйрүүлчилгүй хамтдаа өөдлөх юмсан.
No comments:
Post a Comment